เรื่องย่อ

ประธานาธิบดีจอมเผด็จการ Coriolanus Snow ในวัย 18 ปีคือความหวังสุดท้ายของวงศ์ตระกูล ตระกูลที่ครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรือง แต่กลับต้องล่มสลายลงหลังจากจบสงครามครั้งก่อน ด้วยการแข่งขัน Hunger Games ครั้งที่ 10 สโนว์ตัดสินใจลงชื่อเป็นพี่เลี้ยงให้กับ Lucy Gray เด็กสาวบรรณาการจากเขต 12 อันแสนทุรกันดาร แต่หลังจากที่ลูซี่คว้าใจผู้คนแห่งพาเน็มมาด้วยเสียงร้องเพลงอันแสนไพเราะของเธอในพิธีเก็บเกี่ยว Snow ก็มองเห็นหนทางแล้วว่าจะทำยังไงให้โชคเข้าข้างเขา เขาต้องใช้ความสามารถทั้งการจัดการโชว์ตัวและสั่งสมอำนาจทางการเมือง สโนว์และลูซี่ต้องแข่งกับเวลาเพื่อเอาตัวรอด ที่ท้ายที่สุดแล้วจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงว่าใครคือ นกผู้ขับขาน และใครคืออสรพิษ

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

1 ในภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ที่ทำเงินถล่มทลาย ผ่านการแสดงของ Jennifer Lawrence ในที่สุดก็ถึงเวลาจะเล่าเรื่องในมุมมองใหม่ ที่ย้อนอดีตไปสำรวจเรื่องราวใหม่ เส้นเรื่องใหม่ว่าทำไมท่านประธาน Snow ถึงมีความโหดเหี้ยม หนังเลยจะพูดถึงชีวิตในวัยเด็กในวันที่เขาอายุ 18 ปี เด็กหนุ่มไร้เดียงสาที่พร้อมจะช่วยเหลือผู้หญิงให้รอดตาย ระหว่างทางหนังทำให้เราได้เห็นมุมมองใหม่ๆ และบทเรียนชีวิตที่ทำให้เขากลายเป็นคนที่กำหนดทิศทางของแคปิตอลแบบทุกวันนี้

รีวิว / สรุปเนื้อหา

หนังพิสูจน์ให้เห็นว่านี่คือหนึ่งในแฟรนไชส์ที่มีไอเดียมีมุมมองใหม่ สามารถต่อลมหายใจและไปต่อได้ โดยไม่ต้องงัดของเก่าออกมาใช้ หนังเลือกจะเล่าเรื่องผ่านนิยายต้นฉบับ แต่มันค่อยๆทำให้คนดูได้เห็นภาพว่า ความโหดเหี้ยมของท่านประธาน Coriolanus Snow ในวันวานเขาคือเด็กหนุ่มจากตระกูลตกอับที่ไร้เดียงสา หนังเองก็เลือกเล่าในแบบที่ไม่ได้ให้ร้ายตรงกันข้าม มันค่อยๆพาไปสำรวจตัวละครนี้ถึงทัศนคติมุมมองต่างๆ ในอดีตเขาก็แค่คนคนหนึ่งที่มีความอ่อนแอ มีความดี มีความรู้สึกนึกคิด ช่วยเหลือผู้อื่น ว่ากันตามตรงคนที่ร้ายกาจส่วนใหญ่มักผ่านช่วงเวลาที่โคตรดี แล้วพบเจอความผิดหวังความโหดร้ายค่อยๆกัดกินจนทำให้มุมมองการใช้ชีวิตเปลี่ยนไป ข้อดีคือมันทำให้คนที่ไม่ได้เป็นแฟนเดนตายของหนังเรื่องนี้ สามารถศึกษาเรื่องราวดูแล้วเข้าใจง่าย มุมมองทัศนคติความรักความห่วยใยความรู้สึกผิดชอบชั่วดี คือสิ่งที่คนเราควรต้องมีด้วยกันทั้งนั้น ความสงสารผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แอบเอาใจช่วยตลอดทางมันคือสิ่งที่ทำให้เขาเผชิญหน้า อันตรายจากการแข่งขันก็ว่ายากแล้ว แต่ความคิดมุมองการตัดสินใจความอ่อนแอก็กลายเป็นสิ่งที่ทำให้ตัวละครนี้ได้เรียนรู้เข้าใจโลกว่าท้ายที่สุดแล้ว เราไม่อาจไว้ใจใครได้ ยกเว้นตัวเราเอง

บทเล่าเรื่องในมิติที่ซับซ้อนผ่านความสัมพันธ์ของ Snow และ Lucy Gray Baird ที่อีกฝ่ายช่วยเหลือเต็มที่ให้รอดตายจากการแข่งขัน ในช่วงแรกทั้งคู่แทบไม่ได้รู้จักกัน แต่หนังใช้เส้นเรื่องความสงสารความเห็นอกเห็นใจออกมาช่วยตัวละคร หนังมันซ้อนไปด้วยเรื่องราวชนชั้นความสัมพันธ์ที่เราได้เห็นเลยว่า สุดท้ายมันคือเกม มันคือการเอาตัวรอดตามสัญชาติยานของคนที่ต้องดิ้นรน จนในที่สุดมันแยกไม่ออกว่าเรื่องจริงหรือเรื่องโกหกกันแน่ ความดีงามของตัวละครค่อยๆกลืนหายไป เริ่มกลายเป็นว่าธาตุแท้มันค่อยๆถูกเปิดเผยออกมา หนังในช่วงแรกสนุกตื่นเต้นมาก จังหวะการเอาตัวรอดก็สนุกแล้ว ความสัมพันธ์ของตัวละครหลักชายหญิงก็อยู่บนพื้นฐานที่ไม่มีความน่าไว้วางใจ เพราะอีกฝ่ายแค่อยากได้รับการยอมรับอยู่ท่ามกลางเสียงดนตรี และเมื่อมันปะทุขึ้นมามันเลยก็ให้เกิดความเลวร้ายของตัวละครที่ท้ายที่สุดแล้วโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลยสักอย่าง มันคือเกมแห่งการเอาตัวรอด หนังเลยอัดแน่นไปด้วยประเด็นการเมือง การหักหลังทรยศ แสว่งหาผลประโยชน์เพื่อให้ตัวเองจนมันกลายเป็นความชั่วร้าย

ค่อนข้างชอบตัวละคร Snow ผ่านการแสดงของ Tom Blyth เด็กหนุ่มที่เต็มไปด้วยความใสซื่อบริสุทธิ์ หนังค่อยเปิดมุมมองอะไรใหม่ๆให้ผู้ชม ก่อนจะโหดเหี้ยมเขาคือคนที่มีเลือดเนื้อมีจิตใจ มีความเป็นคนที่ดี เมื่อมาเข้าฉากร่วมกับ Rachel Zegler เกิดเป็นมิติที่ซับซ้อนสนุกสนาน มันเต็มไปด้วยเรื่องราวที่คาดเดาทิศทางไม่ได้ ในเกมเอาตัวรอดสนุก แต่มันก็เต็มไปด้วยประเด็นดราม่าที่น่าติดตาม ชอบที่ตัวละครถูกวางบทบาทมาแบบวางใจอะไรไม่ได้ เรียกว่าเป็นหนังที่ตัวละครหลักได้น้ำได้เนื้อแบบนี่แหละเป็นกำลังของคนดู น้อง Rachel Zegler เปรียบเสมือนตัวแทนคนหิวแสงอยากได้รับการยอมรับ จริตมารยาผู้หญิงเป็นอะไรที่ยากเกินต้านทาน หนังดูดีจากมุมมองของผู้กำกับ Francis Lawrence ที่คุมโทนเรื่องทิศทางไว้ได้ชัดเจน โลกที่โหดร้ายไปทุกอย่าง สภาพสังคมที่ย่ำแย่ โลเคชั่นในเยอรมัน โปแลนด์ นี่แบบอย่างเจ๋งมันมีความย้อนยุคแต่ร่วมสมัย ที่เล่าได้ดีมากๆ เสื้อผ้าหน้าผมนักแสดงพิถีพิถันทุกองค์ประกอบ