เรื่องย่อ

แน็ต ภรรยาของ มาร์ช เสียชีวิตและกลายเป็นผีสิงเครื่องดูดฝุ่นเพื่อกลับมาอยู่กับสามีที่เป็นคนอีกครั้ง ทว่ามันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเพราะแม่ของมาร์ช ไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ ผีใช้ได้ค่ะ จัดเป็นหนังตลกร้ายที่เหมาะสมกับคนที่ชอบดูหนังสายรางวัล หนังมีความกวนประสาทเสียดสีสังคมไทยได้อย่างแยบยล เล่าเรื่องได้ร่วมสมัย กลายเป็นหนังไทยที่มีความร่วมสมัยโปรดักชั่นอินเตอร์ แต่ในเวลาเดียวบทหนังมีความเด็ดขาดเฉียบคม ลีลาการเล่าเรื่องที่ตลกร้าย เสียดสีสังคมไทยได้บาดลึก สาดความดราม่าหน้านิ่งๆแบบอารมณ์หนังเต๋อ นวพล เปลี่ยนโหมดเป็นหนังโรแมนติกของ 2 ตัวละคร และที่สำคัญเราสัมผัสได้ว่าหนังเรื่องนี้หยิบประเด็นความเหลื่อมล้ำ ปัญหาความอยุติธรรมในสังคมไทย ประเด็นเพศที่ 3 ที่เหมือนเป็นคนชายขอบเล่าในมิติที่เหนือชั้น แบบที่ไม่มีใครเอาผิดพวกเขาได้

รีวิว / สรุปเนื้อหา

หนังนำเสนอได้อย่างมีมิติน่าค้นหา กวนตีนเสียดสีสังคมได้แบบตลกร้ายแบบที่ไม่มีใครกล้าคิดกล้าทำกล้านำเสนอ เพราะกลัวเป็นการเซ็นเซอร์ตัวเอง แต่เรื่องนี้แตกต่างออกไป หนังแบ่งพาร์ทการเล่าเรื่องที่ชัดเจน ผ่านความรักความสัมพันธ์ของคนและผี ที่ไม่มีทางมายุ่งเกี่ยวกับได้ ผีที่สิงเครื่องดูดฝุ่นเพื่ออยากอยู่ใกล้คนรัก โดยใช้ตัวละครกะเทยวิชาการและช่างซ่อมเครื่องดูดฝุ่นเป็นตัวเล่าเรื่องแทน หนังเลยได้เห็นภาพความโหดร้ายในสังคมไทยแบบที่ไม่มีหนังเรื่องไหนยุคนี้กล้าแตะที่สำคัญ ปัญหานายทุนที่มักเอาเปรียบลูกจ้างที่มีเห็นได้ทั่วไป พยายามสร้างภาพสร้างความน่าเชื่อถือเพื่อให้โรงงานได้รับอนุญาต คนจนตรอกทำงานห่ามวุ่นห่ามค่ำ หรือจะเป็นประเด็นความเชื่องมงายของคนแก่ที่ไม่ทันโลก ส่วนทางกับหนุ่มสาวยุคใหม่ที่เปิดกว้างยอมรับความคิดเห็นต่างกันได้แล้ว หนังสร้างบรรยากาศที่ชวนให้งงในช่วงแรก ก่อนจะจัดหนักทันทีเมื่อเรื่องราวดำเนินไปทันทีเหมือนจูนเครื่องติดหนัง ชำแหละความเลวร้ายสังคมไทยทันที

เราชอบประเด็นการเมืองที่ฝั่งรากลึกสังคมไทยมาช้านาน บุญคุณ กตัญญูอำนาจ ผลประโยชน์ต่างตอบแทน สิ่งเหล่านี้มันอยู่กับบ้านเรามายาวนานสลัดไม่พ้น หลีกหนีไปไม่ได้ เมื่อเราทำผลประโยชน์ให้ใครสักคนเรามักจะกลายเป็นเครื่องมือของคนคนนั้นไปทันที กลายเป็นวงจรอุบาทว์ ยิ่งทำผลประโยชน์มากสร้างความชอบธรรมมากเท่าไหร่ เรามักจะถูกขอร้องช่วยเหลือซ้ำแล้วซ้ำเล่า หนังไม่ได้เล่าตรงๆ แต่ทำให้มันตลกร้ายแบบที่ไม่ได้ไปให้ร้ายใครด้วยซ้ำ หนังใช้ความรักความโรแมนติกของตัวละครนำเป็นแกนหลัก ผสมผสานกับกะเทยวิชาการที่เป็นตัวละครที่เล่นแล้วมีเสน่ห์มากๆ จริงๆหนังมันพูดถึงปัญหาฝุ่น P.M. 2.5 ที่เราไม่ได้รับการแก้ไขสักที และผู้กำกับก็ขยายเรื่องราวได้สนุกมากๆ โดยที่ 2 เส้นเรื่อง นำเสนอได้ไม่ซับซ้อน บทหนังถูกออกแบบมาอย่างพิถีพิถัน 7 ปีกับทุนสร้างราวๆ 30 ล้านบาท โปรดักชั่นคุณภาพ งานภาพที่ถ่ายออกมางดงาม หนังเรื่องนี้เป็นการสำรวจให้เห็นว่าสังคมไทยเต็มไปด้วยปัญหาเชิงโครงสร้างเยอะแยะมากมายที่กล้าคิดกล้าทำนำเสนอออกมาแล้วละเอียดอ่อน ตลกขบขัน แอบคิดเลยว่าตอนถ่ายทำกลุ่มนักแสดงนำต้องมีหลุดขำแน่ๆ

รู้สึกว่าผู้กำกับใส่ใจในทุกประเด็นและเล่าออกมาได้กลมกล่อมโดยไม่ทิ้งตัวละครไหนเลย ทุกการกระทำของตัวละครมีเหตุผลรองรับไว้หมด ตัวอย่างหนังแทบหลอกคนดู เพราะข้างในมีทีเด็ด หนังไม่ได้เน้นความสยองขวัญ นักแสดงที่ชอบที่สุดคือ พี่อุ๋ม อาภาศิริ นิ่งเยือกเย็น หญิงสาวที่ต้องแบกรับปัญหาทั้งโรงงานที่มีผีเฮี้ยนเพราะเครื่องดูดฝุ่น ไหนจะต้องแบกรับความคาดหวังจากทุกคนเพื่อประคับประครองให้โรงงานอยู่รอด กิจการเดียวที่ต่อยอดให้ครอบครัว ไหนจะต้องเจอลูกสะใภ้ที่กลับมาในคราบผีอีก, คุณวิศรุต หอมหวน นี่คือทีเด็ดของเรื่องเลยก็ว่าได้ ทุกฉากที่นางปรากฏตัวแอบลุ้นแอบขำว่านางจะมีอะไรมาโชว์ ซึ่งไม่ผิดหวังจริงๆ เป็นการแคสติ้งนักวิชาการที่เล่นออกมาได้เนียนมากๆ หรือจะเป็นอุ้ม วัลลภ รุ่งกำจัด นักแสดงไทยโกอินเตอร์ที่มีพัฒนาการแสดงที่คุณภาพไปไกลแล้ว เราชอบการแสดงในซีนไคลแม็กซ์, โมส วิศรุต หิมรัตน์ ที่เล่นได้มีมิติมากกว่าสมัยเล่นละครช่อง เหมือนผู้กำกับจะรู้วิธีดึงศักยภาพออกมา ลบภาพพระรองสมทบชายไปทันที และที่ขาดไม่ได้คือใหม่ ดาวิกา นี่คือบทท้าทายความสามารถเธอ สมราคานางเอกหญิงเบอร์ต้นๆของเมืองไทย สลัดภาพจำจากงานก่อนๆทิ้งไป