เรื่องย่อ

Snap ว่าด้วยเรื่องของ ผึ้ง ต้องกลับบ้านเกิดเมืองจันทร์อีกครั้ง หลังย้ายตามพ่อผู้เป็นทหารมาอยู่กรุงเทพ ท่ามกลางรัฐประหารปี 2549 ผ่านไป 8 ปีเพื่อสาวเธอแต่งงานที่โรงเรียนเก่า ได้พัดพาเธอนำพาสู่ความทรงจำเก่าๆสมัยเรียนอีกครั้ง ความสุข ความทุกข์ในความทรงจำ ไม่ว่าบ้านเมืองแสนคุ้นเคย โรงเรียนอันคุ้นตา เพื่อนสนิทไม่เคยเปลี่ยน และ บอย ตากล้องประจำโรงเรียน ผู้มาเป็นช่างภาพงานแต่งให้

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ Snap จัดว่าเป็นหนังรักที่มีความอาร์ทพอสมควร เนื้อหาเล่นกับความรู้สึกคนโดยเฉพาะกลุ่มคนที่คิดถึงความรักครั้งเก่า รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่ยังเลือกที่จะจำมันเลยดูแล้วเจ็บปวด จากนั้นก็ดำดิ่งมาด้วยความรู้สึกของตัวละครที่มีความความทรงจำที่เหมือนกัน แต่จุดหมายแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนหนึ่งมีความรักครั้งใหม่และมูฟออนไปนานแล้ว แต่อีกคนยังก้าวผ่านอดีตไปไม่ได้เลยทั้งที่ก็มีความรักใหม่ ถ้าหากเป็นคนที่ชอบความซับซ้อนเรื่องความรักคุณจะเข้าใจหนังเรื่องนี้เหมือนกับเรา

• สายหนังรักโรแมนติก
• สายหนังที่ชอบเล่นกับความรู้สึกคน
• สายหนังที่คิดถึงความรักครั้งเก่า

รีวิว / สรุปเนื้อหา

สิ่งที่ดีงามสำหรับ Snap คือ การดำดิ่งพาตัวละครไปสำรวจพื้นที่ความทรงจำที่คุ้นเคย มนุษย์เรามีความหลังและรักแรกในวัยเรียนด้วยกันทั้งนั้น นางเอกเลือกจะกลับไปตามหาสิ่งที่ขาดหายไป รักครั้งแรกที่เธอไม่เคยลืม ความผูกพันกับเพื่อนในวัยมัธยม แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังมีความรู้สึกโหยหาเสมอไป ซึ่งตลกร้ายที่ความรักปัจจุบันของเธอมันช่างไม่มีความสุขเอาเสียเลย ส่วนพระเอกกลับแค่คิดถึงเรื่องเก่าๆแค่ชั่วคราวเท่านั้น ไม่ได้อินเหมือนนางเอก หนังเล่นกับอารมณ์ความรู้สึกคนเจ็บปวดมาก ถ้าคนดูแล้วอินมันค่อนข้างสะเทือนใจ

หนังเล่าเรื่องด้วยการใช้ความทรงจำมาเป็นตัวชูโรงเรียบง่ายแต่ลึกๆแล้วแฝงไปด้วยความเจ็บปวดผ่านสีหน้าของตัวไม่ว่าจะเป็นอิ๊ง วรันธร หรือโทนี่ รากแก่น ทั้งคู่ต่างรู้ดีว่ารักในอดีตมันเป็นไปไม่ได้ ซีนที่พีคสุดในอควาเลี่ยม คือคำตอบที่ชัดเจน สุดท้ายมันก็ผ่านมาและผ่านไปเราเองทำได้แค่คิดถึงก็เท่านั้นชอบที่หนังพยายามบิ้วอัพคนดูด้วยเพลงประกอบ มันให้อารมณ์เหงาๆคิดถึงความทรงจำสมัยเรียน ใครดูเรื่องนี้บางทีต้องแอบคิดถึงรักแรกสมัยเรียนบ้างละ

ฝากนักแสดง โทนี่ รากแก่น ในบทบาทช่างภาพหนุ่มนิ่งสุขุม น้ำเสียงและท่าทางของเขาแสดงอารมณ์คนที่อยากจะลืมเรื่องเก่าๆและอยากมูฟออนไปข้างหน้า โดยไม่มีความรักความทรงจำเก่าๆให้หลงเหลืออีกแล้ว รู้สึกชอบโทนี่ จากหนังเรื่องนี้มาก ลุคคูลๆซึ่งห่างไกลจากตัวตนที่แท้จริง, อิ๊ง วรันธร ในบทบาทผึ้งหนังเรื่องแรกเรื่องเดียวของเธอ ไม่น่าเชื่อว่าคงไม่มีพื้นฐานการแสดงมาก่อน กลับตีบทแตกกระจาย กลายเป็นผู้หญิงที่หลงและสับสนไปความรักครั้งเก่า ยึดติดกับความรักที่หายไป กลายเป็นบทบาทที่แจ้งเกิดเธอ เพราะอารมณ์ที่ปล่อยออกมาในแต่ละซีน ผมหลงรักเธอมากกว่าตอนเป็นนักร้องอีกนะ