เรื่องย่อ

ยามากูจิ ซากุระ สาวสวยขวัญใจหนุ่ม ๆ ในโรงเรียนมัธยม และเด็กหนุ่มหนอนหนังสือผู้ไม่สนใจโลก ทั้งคู่เป็นคณะกรรมการห้องสมุด ซากุระ มีนิสัยชอบเขียนบันทึก แล้วนำไปวางซ่อนไว้ตามชั้นหนังสือ วันหนึ่งเด็กหนุ่มเจอสมุดบันทึกที่เขียนว่า "ฉันกำลังจะตายในไม่กี่ปีต่อจากนี้" เขาสืบจนรู้ว่าซากุระป่วยด้วยโรคตับอ่อน หลังจากนั้นเขาก็ใช้เวลาทั้งหมดอยู่กับเธอ ซากุระชอบเล่าว่าเธอเคยอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่งว่า คนสมัยโบราณเชื่อว่าถ้าอวัยวะส่วนไหนอ่อนแอให้กินอวัยวะชนิดนั้นแล้วร่างกายจะแข็งแรงขึ้น แต่ตอนนี้หาหนังสือเล่มนั้นไม่เจอแล้ว เด็กหนุ่มไม่ได้สนใจหนังสือเล่มนั้นมากนัก จนซากุระป่วยเข้าโรงพยาบาล 12 ปีต่อมา เขาได้กลับมาเป็นครูที่โรงเรียนเก่า และรับหน้าที่ดูแลห้องสมุดที่นั่น เขาพบความลับบางอย่าง ความลับของหญิงสาวที่อยู่ในหัวใจของเขามาตลอด 12 ปี ความลับที่ถูกซ่อนอยู่ในบันทึกที่มีชื่อว่า "Let me eat your Pancreas ตับอ่อนของเธอ ขอฉันเถอะนะ"

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ ตับอ่อนเธอนะขอฉันเถอะนะ กลายเป็นหนังรักที่เล่นกับความรู้สึกผู้ชมจนบ่อน้ำตาแตกมาแล้วทั่วเอเชีย ไม่ต่างจาก Tomorrow I Will Date With Yesterday’s You  เพียงแต่เป็นความรักที่อารมณ์ดราม่าล้วนๆที่มีความเป็นความตายมาเกี่ยวข้องจนความรักในวันวานเป็นไปไม่ได้ผ่านมาแล้วผ่านไป เนื้อหาไม่ได้แปลกใหม่แต่ความสามารถของนางเอก มินามิ ฮามาเบะ ที่ดึงเนื้อหาและสะกดคนดูไว้ได้อยู่หมัด คอหนังรักญี่ปุ่นจะประทับใจกับงานชิ้นนี้

• สายหนังดราม่า
• สายหนังรักโรแมนติก
• สายหนังญี่ปุ่น

รีวิว / สรุปเนื้อหา

เคยมีความสงสัยว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงทรงพลัง ความรักหนุ่มสาวญี่ปุ่นที่มาด้วยพล็อตเจ็บปวดแล้วก็ค่อยๆฆ่าคนดูด้วยคราบน้ำตา และบางทีก็แอบรู้สึกว่าเสน่ห์ของหนังพวกนี้อยู่ตรงไหนกันแน่ เพราะหนังนังโรแมนติกจากญี่ปุ่นที่ไม่ได้แปลกใหม่เลย แต่สุดท้ายเรากลับหลงรักหนังเรื่องนี้แบบไม่ทันตั้งตัว เพราะตลอดทั้งเรื่องหนังมีอะไรบางอย่างที่ดึงดูดเรา เป็นหนังรักที่ไม่มีคำว่ารักเลย เป็นการระลึกถึงความทรงจำที่แสนหวานที่มีความเจ็บปวดในตัวเองและมันก็ช่างสวยงามกว่าที่คาดคิดเอาไว้ ความทรงจำความรักบางครั้งอาจต้องรอนานถึง 12 ปีเรื่องราวอันสุดแสนจะน่ารัก ของพระเอกที่ดันไปบังเอิญรู้ความลับของนางเอก ว่านางเอกป่วยและกำลังจะตายลงในไม่ช้า จนทำให้ทั้งคู่มีโอกาสสนิทกัน และฝ่ายหญิงก็เข้ามาในชีวิตของพระเอกและเกิดเป็นความรักอันสุดอบอุ่นในครั้งนี้  

.

หนังเล่าเรื่องตัดสลับไปมาระหว่างอดีตและปัจจุบัน ที่ไล่เรียงจังหวะคุมโทนหนัง ดึงอารมณ์ตัวละครออกมาในทุกซีนทุกห้วงเวลา สุข เหงา เศร้า ตัวหนังจะทำให้เรารู้สึกต้องอิจฉาพระเอกในช่วง 30 นาทีแรกแบบว่า ทำไมถึงโชคดีแบบนี้ นี่มันคือ ช่วงเวลาที่เหล่าชายทุกคนใฝ่ฝัน  แต่พอช่วงครึ่งสุดท้ายของเรื่อง ตัวหนังพร้อมจะระเบิดต่อมน้ำตาคนดูอย่างเราๆให้แตกแบบทุกเมื่อ ซึ่งมาแบบไม่ทันตั้งตัวเลยด้วย หนังอาจทำลายความรู้สึกผู้ชมไม่มากก็น้อย แต่ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะว่า หนังมีพลังบวกที่แฝงเอาไว้ ผู้ชายคือคนเก็บตัวไม่อยากยุ่งกับใคร แต่อีกคนก็มาพร้อมรอยยิ้มและความสดใส เมื่อ 2 คนอยู่ด้วยกันมันดูอิ่มอกอิ่มใจ รู้สึกอบอุ่นเมื่อดูจนจบ และบางทีเราก็รู้สึกมีพลังและเชื่อว่าโลกใบนี้ยังมีสิ่งดีๆรอเราอยู่เพียงแค่เปิดใจแสวงหาอะไรใหม่ๆไม่ยึดติดเรื่องเก่า

ความดีงามของหนังคือการบอกเล่าถึงการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่า ซึ่งความคุ้มค่าของนางเอกหมายถึงแค่การถูกปฏิบัติเหมือนคนปกติไม่ใช่คนป่วยใกล้ตายเท่านั้นเอง มันเลยดูเป็นแฟนตาซีของเพศชายที่เรายอมรับได้ว่าทำไมสาวป็อปน่ารักติดท็อปห้องถึงได้มาสนิทสนมออกเดทกับเด็กหน้าจืดอย่างพระเอกเพราะเขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนคนปกติที่สุด จากนั้นก็เป็นการสานสัมพันธ์สไตล์สาวน้อยนักอ่อย บอกเลยว่าอ่อยตัวแม่ มีลีลาการทำเกมรุกได้ร้ายกาจที่สุด การแสดงของ มินามิ ฮามาเบะ ดูเป็นสาวแอ๊บได้ธรรมชาติมาก ดูเป็นนิสัยปกติมากกว่าจะดูเป็นการแสดง และเธอเองมีอิทธิพลต่อหนังเรื่องนี้มาก เธอเหมือนแสงสว่างให้แก่พระเอก เด็กสาวคนนี้เหมือนคนที่ทำให้คนรอบข้างสดใสไม่เศร้าหมอง มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เหมือนผู้หญิงพลังบวก ทั้งที่รู้ตัวว่ากำลังจะตาย เธอพร้อมจะพาคนรอบข้างมีความสุข แม้บทจะเขียนมาให้เธอดูอาภัพ แค่การปรากฏตัวของเธอในเรื่อง เรากล้าพูดเลยว่าไม่กล้าละสายตาไปมองประเด็นไหนเลย และก็จะเฝ้ารอผลงานใหม่ของเธอต่อไป