เรื่องย่อ

โยโกะ โมริกูจิ คุณครูที่ลูกสาวในวัย 4 ขวบถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม เมื่อเริ่มสืบหาความจริง เธอกลับพบความว่า เด็กนักเรียนในชั้นของเธอเองสองคน ดูเหมือนจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ทำให้เธอจึงวางแผนแก้แค้นเด็กสองคนนี้ให้กับลูกสาว แต่การลงโทษด้วยการตายมันคงน้อยเกินไป เธอเลยเอาเลือดที่มีเชื้อ HIV ไปให้เด็กสองคนนั้นดื่ม เพื่อค่อยๆ ทำลายชีวิตของพวกเขาให้สาสมกับสิ่งที่ทำเอาไว้

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ Confessions นั้น จะเหมาะกับคนที่ชอบหนังสายดาร์ค และมีสภาพจิตใจที่เข้มแข็งอยู่หน่อยๆ เพราะจัดได้ว่ามีโทนที่เครียดและชวนหดหู่เป็นอย่างมาก แต่หนังเองก็เติมมิติตัวละครเข้ามาได้ดี ทุกตัวละครมีที่มาที่ไป แรงจูงใจไปจนถึงเหตุผลของการกระทำ มันอาจไม่ใช่หนังแก้แค้นกันแบบโหดเลือดสาด แต่เป็นการแก้แค้นจากการทารุณกรรมทางจิตใจได้เป็นอย่างดี อีกทั้งยังมีจุดพลิกผันสับขาไปมาที่น่าสนใจให้ตามต่อได้จนจบเรื่อง หากชอบดูหนังญี่ปุ่นดาร์คๆ แบบ Himuzu หรือหนังว่าด้วยการแก้แค้นเดือดๆ แบบ Oldboy แล้ว เรื่องนี้เหมาะแน่ๆ

• สายหนังญี่ปุ่น
• สายหนังล้างแค้น
• สายหนังดาร์คชวนหดหู่

รีวิว / สรุปเนื้อหา

ด้วยความที่อ่านนิยายมาก่อน เลยอดที่จะเปรียบเทียบกันไม่ได้ ซึ่งแน่นอนว่าโดยปกติแล้วนั้น เนื้อหาของนิยายต้นฉบับนั้นก็มักจะมีรายละเอียดมากกว่าฉบับหนังที่ถูกนำไปดัดแปลงเสมอ สำหรับ Confessions ก็ไม่ต่างกันเท่าไร เพราะในส่วนของตัวนิยายนั้นจะมีการแบ่งพาร์ทของตัวละครแต่ละตัวสลับไปมา แต่ลงรายละเอียดให้เราสามารถเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของตัวละครได้มากกว่า ในขณะที่ตัวหนังนั้นแม้จะแบ่งพาร์ทเหมือนกัน แต่ก็ได้รายละเอียดที่มีอยู่ก็ลงไปได้ไม่ลึกเท่า แต่ถึงอย่างไรก็เรียกได้ว่าฉบับหนังเองก็ค่อนข้างเก็บสาระสำคัญ และประเด็นของเรื่องราวออกมาได้ค่อนข้างครบถ้วนอยู่ดี ซึ่งหากได้ดูหนังก่อนและพอมีเวลาตามไปเก็บรายละเอียดในตัวนิยายได้อีกก็น่าจะได้ภาพที่สมบูรณ์ขึ้นมาก

ด้วยวิธีการแก้แค้นแบบสุดโหดที่เน้นกระทบกระเทือนทางจิตใจมากกว่าที่จะไปเชือดเนื้อ เฉือนหนัง เลยให้เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายหรือเด็กทั้งสองคนในเรื่องนั้น ต้องเผชิญกับสภาวะจิตใจที่ค่อยๆ พังทลายไปเรื่อยๆ แทน เลยทำให้มันเป็นการแก้แค้นที่เน้นในส่วนของพาร์ทดราม่ามากกว่าที่จะเป็นการแก้แค้นแบบไล่ล่าหรือทำร้ายร่างกายกัน ส่วนนึงต้องยกความดีความชอบให้กับบรรดานักแสดงต่างๆ ทั้งตัวคุณครู และเด็กทั้งสอง ที่แค่ฉากเปิดมาฉากแรกของหนัง ที่คุณครูออกมาสารภาพหน้าชั้นถึงเหตุผลของการลาออก ก็ทำเอาคนดูช็อคไปตามๆ กันได้แล้ว จากหน้านิ่งๆ กับสิ่งที่พูดออกมาก็ดูเป็นจุดเริ่มต้นที่อำมหิตดีจริงๆ

ถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องเกี่ยวกับการแก้แค้น การฆาตกรรม แต่หัวใจของหนังแท้จริงแล้วก็คือปัญหารอบด้านที่มีอยู๋ในรายวันนี้ นับตั้งแต่จุดเริ่มต้นอย่างสถาบันครอบครัว ไปจนถึงเรื่องสื่อต่างๆ ที่ทำให้เด็กในเรื่องนั้น แปรเปลี่ยนจากผ้าขาวที่ถูกเติมเต็มด้วยอะไรบางอย่างจนจิตใจเริ่มดำมืด จากบาดแผลที่ก่อตัวขึ้น และทำสิ่งที่น่ากลัวมากๆ ลงไปได้ แต่ตัวหนังเองก็ไม่ได้ทำให้เราเห็นใจฆาตกรแต่อย่างใด กลับกันคือมันกลับเพิ่มมุมมองให้เราเข้าใจสภาพแวดล้อมและสังคมที่อาจหล่อหลอมทำให้ใครกลายเป็นแบบนี้ไปได้ แม้ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม จนทำให้หนังเรื่องนี้กลายเป็นหนังการแก้แค้นที่สวยงามแต่ก็แฝงไปด้วยความสะเทือนใจที่เกิดขึ้นจากปัญหาในสังคมเหลือเกิน