เรื่องย่อ

นายอำเภอ อีเบน โอเลสัน ผู้ดูแลเมืองบาร์โรวในอลาสก้า ที่ต้องทำหน้าที่ตรวจตราความเรียบร้อย เพราะตัวเมืองนั้นจะต้องตกอยู่ในความมืดที่ยาวนานถึง 30 วัน ในขณะที่ชาวเมืองกำลังใช้ชีวิตกันตามปกตินั้น ก็มีกลุ่มแวมไพร์ที่เข้ามาในเมืองและไล่ฆ่าคน รวมถึงเปลี่ยนให้คนกลายเป็นพวกมันมากขึ้น จนทำให้อีเบนต้องรวมตัวกับบรรดาชาวบ้านที่เหลืออยู่นั้น รวมกลุ่มกันเพื่อหาทางเอาชีวิตรอดก่อนที่จะถึงช่วงเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นให้ได้

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ 30 Days of Night นั้น อาจจะไม่เหมาะกับคนที่วาดภาพแวมไพร์ให้ดูเป็นเทพบุตรหรือตระกูลผู้ดีสักเท่าไร เพราะในเรื่องนี้มันมาในสภาพที่เหมือนแก๊งอันธพาลที่ไล่ฆ่าคนอย่างโหด จนดูมีความเป็น Monster มากกว่าที่จะเป็นแวมไพร์ด้วยซ้ำ อีกทั้งคนที่ไม่ชอบหนังโหดก็อาจจะต้องยอมแพ้กันไป เพราะเรื่องนี้สาดเลือดและอวัยวะกันเกลื่อนกลาดและมีความโหดในทุกการฆ่าอยู่มาก ใครที่ชอบหนังอย่าง The Lost Boys หรือ From Dusk Till Dawn ที่มีแวมไพร์กระหายเลือดโหดๆ เหมือนกันแล้ว ก็ขอแนะนำ 30 Days of Night เอาไว้ เพราะโหดได้ใจจริงๆ

• สายหนังแวมไพร์สุดโหด
• สายหนังสัตว์ประหลาดสยองขวัญ
• สายหนังเอาชีวิตรอด

รีวิว / สรุปเนื้อหา

เราอาจจะได้เห็นหนังสไตล์แวมไพร์กันมามากมาย ซึ่งโดยส่วนมากก็มักจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่สูงศักดิ์และดูมีคลาสมาโดยตลอด แต่ในแวมไพร์เรื่องนี้กลับต่างออกไป และมีลักษณะที่ใกล้เคียงกับซอมบี้ เพียงแต่ว่าดูมีอารยธรรมมากกว่า แต่ในความโหดร้ายนั้นเรียกได้ว่าเรื่องนี้ชนะขาดเลย ด้วยความที่จัดเต็มในเรื่องความรุนแรงอย่างเต็มที่ เรียกได้ว่าเลือดสาด ชิ้นส่วนอวัยวะกระจายอยู่ตลอดทั้งเรื่องแบบที่ไม่มีการประนีประนอมหรือตัดกล้องหนี ก็ไมแปลกใจนักหากมันจะได้เรท R มาครองอย่างสมศักดิ์ศรี เพราะมันสร้างแต่ฉากออกมาได้ชวนแหวะ ชวนสยอง เต็มไปด้วยความรุนแรงเหลือเกิน

ในส่วนของแวมไพร์นั้นก็สร้างความแปลกใหม่ดี เพราะมีความเป็นกึ่งสัตว์ประหลาดและมนุษย์ปนๆ กันอยู่ อย่างในตอนล่าก็เน้นความโหดแบบสุดขีด แต่ในช่วงเวลาอื่นพวกมันกลับสื่อสารกันได้ วางแผนกันได้ และยังสามารถพูดคุยกับมนุษย์ได้อีกด้วย ก็เลยเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นนัก ซึ่งแม้ว่าจุดอ่อนของแวมไพร์ในเรื่องนี้ จะเหมือนในเรื่องอื่นๆ ที่แพ้แสงแดดอยู่เหมือนกัน แต่ว่าตัวหนังเองก็สร้างเงื่อนไขให้เป็นในเมืองที่จะไมไ่ด้รับแสงอาทิตย์ใน 30 วัน นั่นก็เลยเหมือนเป็นการตัดจุดอ่อนในเรื่องนี้ออกไปแบบกลายๆ

ในด้านการดำเนินเรื่องนั้น หนังอาจจะไม่ได้เร่งถึงจังหวะโหดระทึกได้ตลอด เลยทำให้มันมีฉากที่คุยกันชวนเบื่ออยู่บ้างในช่วงพักจากความโหดร้าย จนดูไม่กระชับเท่าไรนัก ด้วยความที่หนังหาทำเลถ่ายทำได้ที จนทำให้บรรยากาศหนาวๆ เหงาๆ นั้นดูเอื้อเฟื้อต่อความสยองของหนังเหลือเกิน ทั้งรอยเลือดที่เปรอะท่ามกลางหิมะสีขาว ก็ดูเป็นศิลปะที่สวยงามเป็นอย่างดี จนทำให้แม้ตัวหนังอาจจะมีข้อบกพร่องอะไรบางอย่างไปบ้าง แต่ด้วยความจัดเต็มด้านความโหดอำมหิตของหนังไปจนถึงฉากหลังสวยๆ แล้ว ก็นับว่าเป็นความแปลกใหม่ของหนังแวมไพร์ที่มีความน่าสนใจอยู่ไม่น้อยเลย