เรื่องย่อ

ซีเฮ และ ซูคยัง เพื่อนสนิทสองคนที่เข้าร่วมชมการแสดง เพราะหวังว่าจะใกล้ชิดกับซังมิน ชายหนุ่มที่ ซูคยัง แอบปลิ้ม ทั้งที่ตัวซีเฮเองก็แอบมีใจให้กับเขาเหมือนกัน ความเสียสละเพื่อเพื่อนนี่เองจึงกลายเป็นอีกหนึ่งอุปสรรคทางความรัก แต่ในช่วงนั้นเธอก็ได้ค้นพบกับสมุดบันทึก และจดหมายรักของแม่ของเธอ จึงได้พบว่า ชีวิตความรักในรุ่นพ่อ แม่ เธอนั้น ต่างก็พานพบอุปสรรคอันใหญ่หลวงไม่แพ้กัน แถมมันยังเป็นเรื่องที่น่าเศร้ากว่าชีวิตรักเธอในตอนนี้อีก

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ The Classic นี้เหมาะสำหรับคอหนังเกาหลีสายเมโลดราม่ากันแน่ๆ ล่ะ กับเรื่องราวของอุปสรรคในความรักที่ปูมาเพื่อหวังขยี้ 10 แรงมือให้ได้ร้องไห้น้ำตาไหลกันไปข้างนึง แต่หนังก็ไม่ได้มีมู้ดแอนโทนที่เศร้าไปซะทีเดียวในมุมของความรัก ก็ยังมีความรักให้ชวนฟินกันอยู่บ้าง เลยเป็นหนังที่อยากแนะนำให้คอหนังเกาหลีที่อยากหาหนังรักเกาหลีดีๆ สักเรื่องที่เอามาดูเมื่อไรก็ยังสนุก หรือชอบดาราอย่าง ซอเยจินกับหนังเศร้าๆ ในแบบของเธอ แล้วก็ต้องไม่พลาดเรื่องนี้เลยจริงๆ 

• สายหนังเมโลดราม่าเคล้าน้ำตา
• สายหนังรักโรแมนติกขยี้สิบแรงมือ
• สายหนังเกาหลีขยี้น้ำตา

รีวิว / สรุปเนื้อหา

The Classic น่าจะเป็นอีกหนังเกาหลี ที่ชื่อหนังมันยืนยันตัวมันเองมาได้โดยตลอดมา ในสถานะของความ “คลาสสิค” ที่ข้ามกาลเวลามาได้เป็นอย่างดี และหลายคนก็ยังพูดถึงมันอยู่เสมอเมื่อนึกถึงหนังรักเกาหลีดีๆ สักเรื่อง ถึงแม้ว่าแนวของ The Classic จะเป็นสไตล์หนังที่เราจะเรียกกันว่า เมโลดราม่า หรือบ้านเราเรียกกันว่า น้ำเน่า ก็ได้ กับเรื่องราวความรักในอดีตของพาร์ทแม่ของนางเอก ของดอกฟ้ากับหมาวัด ที่ครอบครัวต่างก็กีดกัน แถมตัวเอกก็คนดีช่วยเพื่อนเรื่องความรักทั้งๆ ที่ตัวเองก็แอบชอบนางเอกอยู่เหมือนกัน อะไรแบบนี้ มันก็เลยกลายเป็นว่า ความรัก ไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคนอีกต่อไป หรือแม้แต่ในพาร์ทปัจจุบันรุ่นลูกก็ยังไม่เว้น แถมยังวนเข้าอีหรอบเดิมไปอีก

แต่ด้วยความ เมโลดราม่า ของหนังนั้น ทำให้การเอามุขต่างๆ ของหนังรักมาใช้เนี่ยแหละ ที่เพิ่มความอินให้กับคนที่คุ้นเคยกับความรักในรูปแบบอะไรแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอถึงจังหวะจะขยับ จะขยี้ มันก็เลยได้ผลลัพธ์ที่ดี ทั้งพาร์ทความรักที่เล่นเอาฟินกันจิกหมอน และพอถึงพาร์ทเศร้าเรียกร้องรีดน้ำตาจากคนดูได้เป็นอย่างมาก อีกทั้งด้วยตัวเรื่องที่สลับไปมา ก็ทำให้หนังสามารถเล่าประเด็นความรักที่มีกระบวนการที่ต่างกันทั้งสองยุคออกมาได้อย่างลงตัว และชวนลุ้นกับความรักของคู่พระ-นางทั้งรุ่นแม่ และรุ่นลูกเลย

นอกจากความเมโลดราม่าที่ว่าแล้ว หนังยังสร้างฉากชวนจดจำเอาไว้มากมาย ทั้งฉากขี่หลังกลางสายฝน หรือฉากที่พระเอกเอาเสื้อบังฝนให้กับนางเอก หรือแม้แต่บทพูดที่ทุกวันนี้ อย่าง “ขอโทษนะ.. ที่ผมชอบทำแต่เรื่องโง่ๆ นอกจากรักคุณแล้ว ผมไม่เก่งอะไรเลย” ก็ยังคงเป็นที่คุ้นเคยของคนดูโดยเสมอมา ตัวเพลงประกอบหนังเองก็ล้วนแล้วแต่เพราะๆ ทั้งนั้น และเปิดมาเมื่อไรคนก็จะจำได้ทันทีว่ามาจากหนังอย่าง The Classic ทำให้ด้วยองค์ประกอบต่างๆ ที่ว่ามา และด้วยความที่มันยังอยู่ในความทรงจำของคนแบบนี้ จึงไม่แปลกใจนักว่าทำไมมันยังถึงคงความ “คลาสสิค” สมชื่อหนังมาจนถึงทุกวันนี้จริงๆ