เรื่องย่อ

นอร่า เด็กสาวเกาหลีใต้ อพยพย้ายไปใช้ชีวิตที่แคนาดาพร้อมกับครอบครัว ตั้งแต่อายุ 12 ปี ทำให้เขาต้องแยกย้ายจากเพื่อนชายคนสนิทในวัยเด็กอย่าง แฮซองไป เวลาผ่านไป 12 ปี เขาและเธอติดต่อกันผ่าน Vdo Call โดยมีอุปสรรคคือเรื่องของเวลา จนกระทั่งผ่านไปเขาและเธอตัดสินใจแล้วว่าจะแยกย้ายไปใช้ชีวิตเป็นของตัวเอง จนกระทั่งแฮซอง ตัดสินใจแล้วว่า จะเดินทางมาหารักแรกของเขาที่นิวยอร์ค ก่อนจะพบว่าหญิงสาวรักแรกในความทรงจำแต่งงานกับแฟนหนุ่มอเมริกันเรียบร้อยแล้ว

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ Past Lives จัดเป็นหนังรักโรแมนติกที่แฟนหนังที่ชอบความดาร์คหวานขมควรค่่าแก่การมาชมสักครั้ง  หนังพูดถึงการโหยหารักเก่าที่มาด้วยสถานการณ์ปัจจุบันที่ไม่มีอะไรเอื้ออำนวยอีกต่อไป หนังเรื่องนี้ให้ความรู้สึกที่เป็นกลางมากๆ เพราะเชื่อคนเราย่อมมีรักแรกรักคิดถึงโหยหาอยู่เสมอ เพราะมันคือรักที่อ่อนหวานไร้เดียงสาไม่มีพิษภัยนึกถึงทีแรกก็มีความสุขเก็บไว้เป็นเศษเสี้ยวในความทรงจำ แน่นอนว่าดูจบชอบทันทีแม้ว่าจะปวดร้าวก็ตาม บรรยากาศมันเหงาๆเน้นความจริงจังของคนที่ห้วงอารมณ์ที่รู้สึกผิดหวัง หนังอาจไม่ได้เหมาะกับทุกคน ถ้าหากใครชอบงานภาพสวยๆบทที่สอดคล้องกับเนื้อหาชีวิตจริงเรื่องนี้คุณภาพคับแก้ว

รีวิว / สรุปเนื้อหา

ว่ากันว่าหนังรักที่ทำออกมาจากเรื่องจริง ไม่ใช่ทุกเรื่องที่จะทำให้คนอินได้ทุกเรื่องมีบทเรียนมากมายที่เกิดขึ้น แต่มันไม่ใช่กับเรื่องนี้ บทหนังไม่ได้ซับซ้อนอะไร รักแรกรักครั้งเก่า กลับมาเจอกันในวันที่เติบโตแล้ว จากคนที่เคยใช่กลายเป็นคนที่ไม่ใช่ จากคนที่เคยรักกลายเป็นเพียงแค่คนที่คิดถึง ช่วงแรกของหนังคือการเกริ่นนำเรื่องราวความห่างเหินของตัวละคร จากนั้นหนังก็ค่อยๆสาดความรู้สึกดาร์คแทรกซึมเข้าไปทีละนิด ไม่ผิดที่ฝ่ายชายจะโหยหารักแรกกับหญิงสาวที่เขาเคยรัก แต่เมื่อชีวิตเป้าหมายเปลี่ยนไปมันก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้เช่นกัน เมื่อเราโตขึ้นภาระสถานะทางสังคมเปลี่ยนแปลงไป ความฝันความทรงจำไม่เพียงพอจะกลับไปหวนคืนมันได้อีก พระเอกเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่เขาเจ็บปวดอยากสานต่อแต่ทำได้แค่คิดถึง ไม่มีสิทธิ์อะไรไปมากกว่านั้นอีก ส่วนนางเอกก็อยู่บรรยากาศที่คลุมเคลือคนรักเก่ามาหาในวันที่เธอเองก็มีคนรักอยู่แล้ว ชอบที่หนังไม่มีตัวร้ายมีแค่เล่าเรื่องได้บาดลึกเรียบง่ายเหลือเกิน ห้วงอารมณ์สีหน้าแววตาของนักแสดงถ่ายทอดออกมาได้โรแมนติกไม่ชวนเพ้อฝันมันดูจับต้องได้ และชีวิตจริงคนเราเรื่องความรักมันยุ่งยากเกิน หนังเอาคำว่าพรหมลิขิตคนที่ใช่ในเวลาที่ใช่มาขายผิดที่ผิดเวลาเลยทำให้รู้สึกว่าโหดร้ายอำมหิต

องค์ประกอบหนังที่ชอบมากคือการเลือกโลเคชั่นการถ่ายทำในนิวยอร์ก ที่ทำให้ 2 ตัวละครเพื่อนเก่าจากเกาหลีกลับมาเจอกัน กลับกลายเป็นว่าทำให้เนื้อหาดีขึ้นเรื่อย บทพูดบทสนทนาง่ายๆแต่ได้ใจความไม่ต้องไปแต่งเติมอะไรมากๆมายดูเป็นมนุษย์ที่สุดแล้ว หนังค่อยๆพูดความฝันของคนเอเชียที่อยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าสังคมที่พวกเขาเติบโตขึ้นมา เราอยากได้ชีวิตที่ดีและนางเอกอย่าง นอร่าได้มีชีวิตที่พระเอกแฮซองได้แต่อิจฉา พอได้หลุดจากโลกแบบเดิมๆทำให้เราภาพของพระเอกนางเอกแตกต่างกันทันที คนหนึ่งอยู่ในสังคมเกาหลี อีกคนได้สัมผัสประสบการณ์ใหม่ๆ จนพื้นที่เดิมๆไม่มีอีกต่อไปแล้ว การเล่าเรื่องของหนัง ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ไม่มีอะไรเร่งรัด หรือบีบคั้น แล้วให้คนดูค่อยๆ ซึมซับกันไป บรรยากาศในนิวยอร์กโรแมนติก เมืองในฝันของใครหลายคนช่วยขับเคลื่อนบรรยากาศหนังได้ที งานภาพ และดนตรีประกอบ มันพาผู้ชมหลุดเข้าไปอีกโลกหนึ่งที่เต็มไปด้วยความคิดถึงรักครั้งเก่า การจัดแสงของหนัง ดนตรีประกอบเพลงสกอร์เป็นอะไรที่ลงตัวมากฟังแล้วลื่นหู หนังบิ้วอารมณ์คนดูทันทีจากฉากแรกไปจนถึงฉากสุดท้าย

หนังจัดวางเรื่องราวผ่าน 3 ตัวละครที่สถานการณ์ไม่เป็นใจกลับต้องมาเจอใช้ชีวิตสั้นๆแต่มันบาดลึกเหลือเกิน การแสดงของ Greta Lee และ Teo Yoo ถ่ายทอดความสัมพันธ์ของเพื่อนเก่ารักครั้งเก่าได้น่าประทับใจ ทำให้เชื่อได้จริงๆว่านี่คือเพื่อนกัน อารมณ์ความรู้สึกของคนที่คิดถึงอดีตทำให้คล้อยตายไม่น่าเชื่อ โดยเฉพาะพระเอก Teo Yoo ที่ชีวิตจริงพูดได้หลายภาษาแต่กลับต้องมารับบทเป็นคนอ่อนภาษาอังกฤษ ทำได้มหัศจรรย์ ไม่แปลกใจทำไมถึงยืนหยัดในวงการบันเทิงได้สบาย เขาถ่ายทอดบทผู้ชายที่โหยหาอดีตได้อย่างซับซ้อนผ่านสีหน้าแววตาที่ดูซื่อๆแต่เยือกเย็น อีกหนึ่งตัวละครที่ควรได้เครดิตไปเต็มๆคือ John Magaro ผู้ชายที่เป็นแฟนปัจจุบันของนอร่า ชายที่ทำให้บรรยากาศหนังคลุมเคลือทำให้หนังไม่หวานไม่ดาร์คไม่เลี่ยนเกินไป