เรื่องย่อ

วิน เดียร์ เกม 3 เพื่อนซี้เปิดบริษัทเกมออนไลน์ แต่ทว่าธุรกิจ Start Up พังไม่เป็นท่า พวกเขากู้หนี้นอกระบบมา และจำเป็นต้องจ่ายหนี้ให้ทัน จนกระทั่งวิน มันสมองของทีมค้นพบช่องโหว่วิธีหาเงินใช้หนี้คือการเข้าไปบริหารวัด วางแผนการตลาดเพื่ออาศัยศรัทธาของผู้คนดูดเงินมหาศาลไปใช้หนี้

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ สาธุ เป็นหนังที่เหมาะกับแฟนหนังสายอาชญากรที่หยิบประเด็นล่อแหลมทางสังคมมานำเสนอได้สนุก อาจกลายเป็นงานที่เชิดหน้าชูตา Netflix Thai ที่ผ่านมาแทบไม่มีงานไหนกล้าแตะประเด็นแรงๆประเด็นดาร์คโดยข้อจำกัดมากมาย แต่เรื่องนี้ทำได้ถึงสื่อสารตรงประเด็นชัดเจนว่าตัวเองกำลังจะเล่าอะไร ศาสนาพุทธความเชื่ออยู่คู่กับสังคมไทยมาช้านาน ความเชื่อความศรัทธาเวลาคนทุกข์เครียดไหว้พระทำบุญเข้าวัดปฏิบัติ วัดคือสถานที่ที่ดูไม่มีพิษมีภัยไม่น่ามีอันตรายอะไร แต่ถ้าเกิดมันมีคนหาช่องโหว่หาเงินจากเงินของคนมาทำบุญ และไม่มีหน่วยงานไหนที่ตรวจสอบอะไรได้เลยมันจะเป็นไง จากแผนโกงเงินวัด สู่การวางแผนการตลาดอันแยบยล มีบททดสอบเข้ามาปั่นป่วน 3 เพื่อนซี้อยู่ตลอดเวลา มันเป็นการสำรวจด้านมืดที่เข้าขั้นเจ๋ง ไต่ระดับความระห่ำหนักข้อถึงไปเรื่อยๆ

รีวิว / สรุปเนื้อหา

เรามักจะเห็นข่าวฉาวๆอยู่เป็นประจำเกี่ยวกับวัดศาสนาที่มักมีข่าวในแง่ลบเกิดขึ้นเป็นประจำ แน่นอนละวัดเป็นสถานที่ไม่น่ามีพิษภัยอะไร เพราะฉะนั้นไม่มีใครมาตรวจสอบ มันเป็นภาพที่ชินตาในสังคม และการนำเสนอประเด็นในสาธุน่าสนใจทุกอย่าง ตัวละครหลักมีแรงขับเคลื่อนคือการหาเงินไปใช้หนี้พวกเขาเดินหน้าทำสิ่งที่บ้าระห่ำ ​โดยที่ Message ไม่ได้ทำให้ดูแปดเปื้อนอะไรเลยตรงข้ามในความเป็นจริงก็มีคนบางคนอาศัยวิธีการแบบนี้กับวัดมาก่อนแล้วด้วยซ้ำ คนมักหากินกับศาสนา และวัดเองก็กลายเป็นที่เอื้อให้เกิดการทุจริตที่คนละเลยและมองข้ามไป พระคงไม่คดโกงอยู่แล้ว บุญเกิดจากศรัทธาของคนก็แค่นั้น ซีรีส์ชุดนี้จำลองทุกสถานการณ์ลงไปหมดเลย พระทะเลาะกัน, แย่งปัจจัยทำบุญ, พระเป็นกะเทย, คนหนีคดีมาบวช, มัคนายกขโมยของในวัด หรือแม้แต่ประเด็นพระมาเฟียไม่ชอบที่ใครทำงานบุญเกินหน้าเกินตาไม่ได้ ต้องใช้อิทธิพลการเมืองมาข่มเหงรังแก หรือจะเป็นการบริจาคเงินของนักการเมืองท้องถิ่นที่หลายๆครั้งเสนอตัวมาช่วยงานหวังคะแนนเสียงจากชาวบ้าน ทำตัวเป็นคนดีแต่แอบโกงฮั้วกับพระเกจิชื่อดัง มันเป็นภาพที่เห็นจนชินตาตามวัดในต่างจังหวัด เรื่องนี้กล้าหาญที่หยิบยกสิ่งที่ว่ามานี้นำเสนอได้แบบหวาดกลัวเลย อาจไม่ได้แตะมาก แต่มันกลายเป็นกระบอกเสียงให้สังคมได้เห็นภาพความจริงมากขึ้น ผสมผสานกับการไอเดียการสร้างธุรกิจที่สร้าง Marketing ที่ดึงดูดคนเข้าวัด ตัวละครค่อยเรียนรู้ผ่านการลองผิดลองถูก ผ่านการจัดงานรื่นรมย์ การทำให้วัดดัง หรือการหาพระดังเทศน์ดีๆ ไปจนถึงการสร้างพระเครื่องสร้างสตอรี่ดีๆสร้างความขลัง แน่นอนว่ามันเลยให้เรื่องราวแข็งแรง

ผู้กำกับอย่าง”คุณแจ็ค” วรรธนพงศ์ วงศ์วรรณ ทำซีรีส์ชุดนี้ออกมาได้น่าสนใจ ทั้งการตั้งคำถามต่อสังคม ว่าสรุปแล้ว วัดที่เคยเป็นสถานที่ใครต่อใครเคารพกราบไหว้บูชา แห่กันมาทำบุญ ก็ไม่ต่างจากพื้นที่สีเทา ที่คนเลวมักเอาหลักธรรมทำสอนมาเป็นฉากหลังบังหน้าที่เรื่องราวทุจริต ไม่ใช่แค่ตัวละครหลักที่โดนสถานการณ์บังคับทำธุรกิจเจ๊งยับบีบให้พวกเขาดิ้นรนหาทางเอาตัวรอดหาเงินใช้หนี้ งัดทุกอย่างเพื่อโกงเงินวัด หาเงินแบบผิดๆ แต่รายละเอียดปลีกย่อยที่ผู้กำกับเล่าในทุกๆตอนก็พูดถึงพฤติกรรมของตัวละครที่พอเจอเงินมากมายมันเกิดความหิวกระหายโลภทะเยอทะยานแบบไม่มีหยุด จนกลายเป็นว่ายิ่งถล้ำเข้าไปในโลกสีเทาในคราบบุญ บาป ศาสนา มันกลายเป็นว่าพวกเขาไปเจอแหล่งทำเงิน คนบาปมากมายที่รอพร้อมจะเข้ามามีเอี่ยว คอนเทนต์ชี้ให้เห็นภาพไม่มีใครเป็นคนดี 100 เปอร์เซนต์ ทุกคนพร้อมจะฉกฉวยผลประโยชน์เป็นข้อแลกเปลี่ยน ทั้งพระ ตำรวจ ที่ก็ไม่ได้ต่างจากโจร แค่เครื่องมือที่ตัวเองยึดถือสถานะทางสังคมมันปกปิดบดบังความเลวระยำของตัวเองเอาไว้ วัดสังคมไทยจึงกลายเป็นพื้นที่ที่คนเลวแอบอ้างเป็นคนดีบังหน้าหาผลประโยชน์แบบทุกวันนี้

อีกจุดหนึ่งที่ชื่นชมคือเหล่าบรรดานักแสดงหลักและสมทบที่กลายเป็นดรีมทีมสำคัญ การกำกับจะดีแค่ไหน, บทจะเขียนมาดีสนุกตื่นเต้น โลเคชั่นสวย แต่ถ้าหากไร้พลังนักแสดงคอนเทนต์ไม่ปังแน่ๆ พีช พชร กับการเป็นเสมือนหัวหน้าทีมที่เดินหน้าลงทุนลงแรง ซึ่งแน่นอนว่าการถ่ายทอดบทเกมที่มีความอ่อนไหว ทั้งการต่อสู้เพื่ออยากทำธุรกิจให้สำเร็จโดยไม่รอคอยเงินหรือธุรกิจที่บ้าน แน่นอนว่ามันเป็นเสมือนภาพตัวแทนลูกคนมีเงินที่ไม่อาจรอคอยที่บ้านได้ เมื่อมีช่องทางเติบโตก็เลือกจะเดินหน้า แม้ว่าาสถานการณ์ตรงหน้าจะเสี่ยง เจมส์ ธีรดนย์ ชายหนุ่มที่มักจะเลือกรับงานแสดงที่ท้าทายตัวเอง การเปลี่ยนตัวเองให้พูดเร็ว กลายเป็นมันสมอง ออกไอเดียออกแบบทุกอย่างเพื่อหาทางทำเงินจากวัดให้ได้มากที่สุด ตัวแทนของคนที่ไม่ศรัทธาอะไรเลยและถูกดึงเข้าสู่โลกสีเทาแบบไม่ทันตั้งตัว แอลลี่ เด็กสาวที่ไม่ได้มีดีแค่ร้องเพลง การโยนตัวละครหญิงเข้ามาในเรื่องเป็นนักออกแบบวางแผนทุกอย่างกลายเป็นส่วนผสมที่เติมเต็มพีช และเจมส์ แม้อายุจะห่างกันมากเป็นคนละเจนกัน แต่กลมกลืนทำให้เชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิท, พี่ติ๊ก กลิ่นสี พิสูจน์แล้วว่าทำไมเขาถึงเป็นคนที่ผู้กำกับต้องการตัวแม้จะมีเวลาไม่มาก แต่เมื่อได้เข้าฉากพลังงานการแสดงสาดส่องไปทั่ว, เพชร เผ่าเพชร นักแสดงที่มีดีกว่าแค่ความหล่อ นิ่งเยือกเย็นสลับซับซ้อนยากคาดเดา เขาคู่ควรกับการแสดงต่อไปแววดีพัฒนาได้ไกล, พี่ปั๊บ โปเตโต้ การหวนคืนการแสดงอีกครั้งในรอบ 13 ปี กับบทบาทพระดลแม้จะห่างไกลตัวเองมาก แต่ภาพที่เห็นไม่ได้รู้สึกว่าเขาคือนักร้อง แต่เขาโชว์ศักยภาพที่แอบแฝงอยู่ในตัวจนคนดูเชือว่าเขาคือพระจริงๆ พี่ปั๊ปมี Impact มาก, ขาดไม่ได้คือ ปราโมทย์ แสงศร คู่ปรับสำคัญที่ถูกโยนเข้ามาในเรื่อง เรียกว่าหัวหมอเหลี่ยมจัด ฉากปะทะเจมส์แม่งสมน้ำสมเนื้อ