เรื่องย่อ

อันโตนิโอ หนุ่มเชื้อสายเกาหลีที่ถูกคนอเมริกันนำมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม แต่ไม่ยอมไปยื่นเรื่องขอสิทธิการเป็นพลเมืองอย่างถูกกฎหมายให้ จนกระทั่งเขาโตเป็นผู้ใหญ่และกำลังดิ้นรนสร้างครอบครัวของตนเอง แต่เขากลับโดนตำรวจจับ และทางการกำลังจะเนรเทศเขากลับประเทศบ้านเกิดโดยที่ตัวเขาเองก็ทำอะไรไม่ได้

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ Blue Bayou เหมาะกับคนที่ฝันอยากจะนำพาตัวเองไปอยู่ในอเมริกา ดินแดนที่ผู้คนมากมายเชื่อว่ามันคือสวรรค์มันคือฝันมันคือเสรีภาพ แต่สิ่งหนังบอกเอาไว้มันคือความจริง เมื่อเราเข้าเมืองแบบผิดกฏหมาย เราคือคนแปลกหน้า เราคือคนต่างด้าว  เราคือคนผิวเหลืองที่ต้องดำรงชีวิตแบบลบๆซ้อนๆ ภาพอเมริกาของคนชนชั้น 2 ไม่ได้สวยหรูเลย บางคนดิ้นรนหนักเพื่อมีชีวิตที่ดี หนังเล่าให้เข้าอกเข้าใจหัวอกคนเอเชียในอเมริกา เป็นหนังดราม่าที่เล่าถึงความจริงที่เจ็บปวด หนังค่อยๆบีบอารมณ์คนดูไปทีละนิดทีละน้อย คอหนังที่ชอบหนังสไตล์ความจริงดราม่าเน้นอารมณ์แรงๆเรื่องนี้ตอบโจทย์เลย

• สายหนังรางวัลคุณภาพ
• สายหนังที่ชอบความจริง
• สายหนังดราม่า

รีวิว / สรุปเนื้อหา

เรารู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่มีหนังเล่าถึงประเด็นคนเอเชียบนแผ่นดินอเมริกันชนดินแดนที่ผู้คนมากมายใฝ่ฝันจะย้ายไปใช้ชีวิตที่นั้นหวังจะร่ำรวยเก็บเงินเก็บทองใช้ชีวิตประดุจดั่งเศรษฐีสร้างเนื้อสร้างตัวแบบที่คนยุค 70-80 จากเอเชียที่ดิ้นรนพาตัวเองไปตั้งรกรากในอเมริกาเพื่อหวังจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าประเทศบ้านเกิดเมืองนอนตัวเองแล้วละก็เรื่องนี้พูดถึงความจริงที่ในมุมที่น่าเจ็บปวด คนนอกมักมองอเมริกาคือเสรีภาพให้ความเท่าเทียมเปิดกว้างในทุกสังคมทุกชนชั้น คนอพยพคนมีสิทธิ์มีเสียงไม่แพ้คนในพื้นที่ แต่เปล่าเลยที่สิ่งต่างๆเหล่านี้มันไม่เคยเกิดขึ้นจริง ภาพของตัวละคร อันโตนิโอ คือเส้นแบ่งที่ชัดเจนว่าทำไมชีวิตคนเอเชียมันถึงไม่ราบรื่นเลย ผู้ชายเอเชียทำไมถึงหาแฟนหรือจะมีชีวิตครอบครัวกับผู้หญิงอเมริกันชนได้ยาก แวดล้อมความต่างเรื่องสีผิวที่ดูยังไง “เอ็งก็ไม่ชอบพวกข้าอยู่วันยังค่ำ” คนเอเชียจึงต้องจับกลุ่มคนกันเองทำงานแบบผิดกฏหมาย หาเช้ากินค่ำเพื่อมีชีวิตรอดไปวันๆ ไม่ได้มีปากมีเสียงอะไรกับเขา เกิดวันใดวันหนึ่งไปมีเรื่อง ความเป็นเอเชียสีผิวก็อาจโดนทำร้ายจากเจ้าหน้าที่โดนปล้นหรืออาจโดนยัดคดีได้

หนังมีความเป็น Minari ในมุมที่ดาร์คหนังพาไปสำรวจความรู้สึกจิตใจตัวละคร อันโตนิโอ เขาเองก็อยากมีชีวิตที่ราบรื่นในสังคมอเมริกันชน ไม่ต้องกลับไปอยู่ที่เกาหลี แต่ทำไงได้การมีชีวิตรอดในแต่ละวันมันก็ยากเหลือเกิน เป็นช่างสักช่างซ่อมมอเตอร์ไซต์ ไหนจะแฟนส่าว ลูกติด 1 คนและเด็กที่เกิดมาอีก ภาระมากมาย มันคือความอึดอัดที่เขาต้องทำงานหนักทั้งถูกกฏหมายและผิดกฏหมาย กระทั่งปมปัญหาส่วนตัวเรื่องครอบครัวนำพาเขาไปพบความจริงที่มันน่าเจ็บปวด ช่องโหว่ทางกฏหมายจุดบอดรูใหญ่กฎหมายคนเข้าเมืองเดินเรื่องส่งเขากลับประเทศ เขาคือคนที่ถูกนำมาเลี้ยงแต่เขาดันกลายเป็นคนต่างด้าว เข้าเมืองแบบผิดกฏหมาย คนภายนอกหลายคนไม่รู้ว่าบางทีการอยู่อเมริกายาวนานไม่ใช่ว่าคุณจะได้เป็นพลเมือง หนังค่อยๆสื่อให้เห็นความรุนแรงที่รัฐทำกับพลเมือง และกฎหมายที่ไม่คำนึงถึงหลักมนุษยธรรมมันเลยไม่แฟร์สักเท่าไหร่ เจ้าหน้าที่ดันมารังแกคนเอเชีย มันเลยทำให้เราคิดได้ทันทีว่าอเมริกาไม่ได้เสรีภาพอย่างที่ใครคิดกัน บทเขียนลงตัวซาวด์ประกอบทำให้ห้วงอารมณ์ในหนังบาดลึกเจ็บปวดเกินจะรับไหว

หนังเรื่องนี้คงไม่มีใครยอดเยี่ยมไปกว่า Justin Chon ผู้กำกับหนังเรื่องนี้อีกแล้ว เล่นเองแสดงเองเขียนบทเอง อดีตหนุ่มหน้าตี๋จากแวมไพรส์ Twilight ที่รับบท เอริก ยอร์คี ที่เก็บเกี่ยวประสบการณ์ทำหนังมานานจนพอแล้วที่จะหยิบแง่มุมผู้ชายเอเชียในสังคมอเมริกามาเล่าเรื่องได้คมคาย เขาแบกอารมณ์ความรู้สึกของ Family Man คนหนึ่งที่อยากจะทำเพื่อครอบครัว แต่จนแล้วจนรอดฝัน ความสุข ความพยายาม เม็ดเงินที่หาเลี้ยงครอบครัว ไม่สามารถสร้างความสุขให้ได้เลย ฉากดราม่าซีนอารมณ์คงคล้ายๆกับหัวหน้าครอบครัวที่ทำดีแทบตาย แต่คนในบ้านไม่มีความสุขไม่มีใครเข้าใจเขาเลย เราเลยเห็นซีนระเบิดอารมณ์ออกมาเต็มเม็ดเต็มหน่วย อีกคนที่ต้องชื่นชมคือ Alicia Vikander นางเอกของเรื่องเธอคือความงดงามของหนังเรื่องนี้ ไม่ใช่เพราะความสวย แต่เป็นฝีมือการแสดงหญิงสาวลูกติด 1 คน มีลูกที่กำลังเกิด แต่สามีดันมีปัญหาเธอเองก็อยากต่อสู้และเคียงข้างไปด้วยกัน แต่ปัญหาคืออีกฝ่ายดันปิดบังไม่เปิดใจพร้อมจะรับความช่วยเหลือต่อสู้ไปพร้อมๆกัน มันเลยเป็นจุดเปราะบางที่ยากจะเข้าใจ ทำให้เราเห็นภาพความไม่เข้าใจในครอบครัวชัดเจนมากขึ้น ชอบการแสดงของเธอพอมาเข้าคู่กับ Justin เลยลงตัวมากสื่ออารมณ์เยี่ยม