เรื่องย่อ

ชุมชนเล็กๆ ของชนชั้นแรงงานที่อยู่ในไอร์แลนด์เหนือ ท่ามกลางฉากหลังที่เป็นปลายยุค 60 ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นยุค ความยุ่งยากไอร์แลนด์ ที่เกิดการสู้รบและการก่อการร้ายระหว่างชาวไอร์แลนด์เหนือกับทหารอังกฤษ และมีปัญหารุนแรงเรื่องชนชั้นและทางสังคม หนังเล่าเรื่องราวผ่านสายตาของเด็กชายชาวไอริชชื่อบัดดี้ ที่ได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตและก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ท่ามกลางฉากหลังเหล่านั้น โดยมีพ่อแม่ของเขา และ ย่ากับปู่ ที่เขาอาศัยอยู่

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ  Belfast อาจเป็นหนังส่วนตัวที่ของผู้กำกับ Kenneth Branagh ที่หยิบมุมมองชีวิตส่วนตัวมาเล่าในโทนขาวดำที่ดูง่ายเข้าใจง่าย หนังมาในคราบดราม่าปัญหาที่วุ่นวายของผู้คนในไอร์แลนด์เหนือที่เผชิญหน้ากับความเห็นต่างทางการเมืองของผู้คน กลายเป็นงานที่ใช้ตัวละครเด็กน้อยไร้เดียงสาดำเนินเรื่องทำให้พล็อตเรื่องดูสง่า คนที่ดูเรื่องนี้ได้ต้องเข้าใจแบ็คกราวด์ความขัดแย้งในไอร์แลนด์ที่เกิดสงครามกลางเมืองพอสมควร เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นใน Belfast มันเป็นแผลใหญ่ที่ทำให้ผู้คนทำร้ายเพื่ออุดมการณ์ของตัวเอง  คนดูแล้วอินคือชอบหนังพล็อตประวัติศาสตร์โดยเฉพาะ หรือคอหนังสายรางวัล

• สายหนังรางวัล
• สายหนังที่ชอบประวัติศาสตร์
• สายหนังดราม่า

รีวิว / สรุปเนื้อหา

หนังดีกรีออสการ์สาขาบทหนังดั้งเดิมยอดเยี่ยม ว่ากันว่าตั้งแต่เห็น Kenneth Branagh ทำหนังมาเรื่องนี้ดูเข้าท่ามากที่สุด ไม่ใช่ว่าได้ออสการ์แล้วมาเขียนชื่นชม แต่เหมือนกับว่าการที่เขาหยิบเรื่องราวของตัวเองมาเล่าบนแผ่นฟิล์มมันดูจับต้องง่ายที่สุด ชายจากไอร์แลนด์เหนือที่เติบโตมาในไฟสงคราม ความเห็นต่างของผู้คนในเรื่องศาสนาที่ยุค 60 บ้านเกิดเมืองนอนของเขาผู้คนมากมายเห็นต่างกันแบบสุดขั้วมาก กลายเป็นช่วงที่ตกต่ำที่สุดของประเทศ โดยที่จงใจเลือกจะเล่าให้มันเป็นโทนขาวดำสะท้อนความโหดร้ายความมัวหมอง พื้นที่แวดล้อมที่ไร้ซึ่งความชัดเจน ทุกข์ก็ไม่เชิงความสุขก็แทบจะหาไม่ได้ คนที่นั้นมีความไม่พอใจชีวิตที่ดูจะอยู่ไปวันๆ แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าจะออกจากกรอบเดิมๆ ไม่กล้าที่จะหนีออกมาจากปัญหา เหมือนกลัวการเริ่มต้นใหม่ บางคนจำยอมยอมรับแล้วก็เลือกจะใช้ชีวิตอยู่ทั้งที่ก็รู้ว่ามันก็มีความรุนแรง เมืองหลวงไอร์แลนด์เหนือในยุค 60 ผู้คนมากมายคล้ายๆกับคนเอเชียบางประเทศที่รู้ว่าชีวิตในประเทศตัวเองไม่ดีไม่กล้าคิดไม่กล้าฝันสักเท่าไหร่

เนื้อหาหนัง Kenneth Branagh เล่าผ่านมุมมองเด็กน้อยไร้เดียงสาอายุ 9 ขวบที่พาเราไปสัมผัสชีวิตในครอบครัวที่เผชิญหน้ากับปัญหามากมาย ทั้งที่ก็มีหนทางที่ดีได้ไปอังกฤษแท้ๆ แต่คนในครอบครัวก็เมินเฉยกับโอกาสเหล่านั้น มองลึกลงไปหนังค่อยๆละลายมุมมองตัวละครเราจะพบว่าทุกคนมีมุมมองชีวิตมีเหตุผลที่แตกต่างกันออกไป ทำไมถึงไม่ยอมย้ายไปที่ที่ดีกว่า เราค่อยๆเห็นคำตอบว่า คนอายุมากเหมือนยึดติดกับความเชื่อที่ว่าไม่มีที่ไหนปลอดภัยเท่ากับบ้านเกิดเมืองนอนที่เราคุ้นเคยอีกแล้ว แต่ให้เจอแวดล้อมห่วยแตกเฮงซวยแค่ไหนก็ตาม ความซุกซนขอเด็กน้อยพาเราไปสัมผัสแง่มุมองมากมายผ่านตัวละครวัยกลางคน คนแก่ หรือเด็ก ที่ช่วงอายุทำให้เราได้เข้าใจว่าพวกเขาคิดเห็นรู้สึกอย่างไรกับบ้านเกิดอย่าง Belfast 

พอหนังเล่าผ่านมุมมองเด็กไร้เดียงสามันเลยกลายเป็น Coming Of age ที่ดูง่ายไม่ใช่หนังที่ดูยากเลยสักนิด แค่โทนภาพขาวดำย้อนยุคทำให้คนภายนอกนึกว่าเนื้อหามันดาร์ค แต่จริงๆแล้วเรื่องราวมันดาร์คตรงที่ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในไอร์แลนด์เหนือที่คนเห็นต่างกันเรื่องศาสนา นิกายคาทอลิก กับ นิกายโปรเตสแตนต์ ที่ไปๆมาๆมันกลายเป็นช่องโหว่รูใหญ่ที่ทำให้ผู้คนขัดแย้งกันอย่างสุดขั้ว สร้างความเดือดร้อนจนบ้านเมืองระอุคนมากมายไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ยุคสมัยก่อนคนขัดแย้งกันเยอะมาก มันทำให้เราเข้าใจว่าไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ผู้คนเห็นต่างภัยร้ายทำให้คนอื่นรับเคราะห์ไปด้วย หนังมี Message ที่คมคายเข้าใจว่าทำไม การเริ่มต้นใหม่ของใครสักคนมันดูยากต่อให้ประเทศจะเสื่อมโทรมแค่ไหน เพราะมนุษย์ทุกคนกลัวการเริ่มต้นใหม่อยู่เสมอ และคนเรามักขัดแย้งกันง่ายๆแค่เห็นต่างทางความคิดและความเชื่อก็ซัดกันแล้ว