เรื่องย่อ

PK มนุษย์ต่างดาวที่เดินทางมายังโลกมนุษย์ แต่แล้วกลับโดนขโมยรีโมทของยานไป เลยทำให้เขาต้องหาวิธีกลับบ้าน ในระหว่างนั้นเขาจึงได้เรียนรู้เกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ พฤติกรรม วัฒนธรรม แล้วความเชื่อต่างๆ ในอินเดีย กับผู้คนต่างๆ มากมายที่ผ่านเข้ามาในการเดินทางของเขา ซึ่งไม่ว่าเขาจะตามหารีโมทอย่างไร สุดท้ายแล้วทุกคนก็บอกกับเขาว่า มีแต่พระเจ้าเท่านั้น ที่ทำให้เขาได้รีโมทคืน เขาจึงตั้งคำถาม และออกตามหาสิ่งที่เรียกว่าพระเจ้าแทน

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ PK นั้น เป็นหนังที่เหมาะมากๆ กับคนที่กำลังอยากลองเข้าวงการหนังอินเดียดูบ้าง เรื่องนี้เป็นจุดเปิดที่ดี ที่จะทำให้คนดูเปิดใจดูหนังอินเดียดีๆ สักเรื่อง เพราะเรื่องมีความเป็นสากลอยู่ในระดับนึง ประเด็นเรื่องความเชื่อ ศาสนา ก็ค่อนข้างมีความเป็นสากล และพอที่จะเชื่อมโยงกับประเทศของตัวเองได้ แต่แม้ว่าหนังจะมีประเด็นหนักๆ อย่างเรื่องศาสนา แต่กลับไม่ได้น่าเบื่อแต่อย่างใด อีกทั้งยังทำออกมาได้บันเทิงดี และฟินมากๆ ใครที่ชอบหนังอินเดียอย่าง 3 Idiots มาก่อน รับรองจะต้องชอบเรื่องนี้ เพราะโทนเดียวกันเป๊ะมากๆ

• สายหนังบอลลีวู้ด
• สายหนังเสียดสีตลกร้าย
• สายหนังอินเดียชั้นเยี่ยม

รีวิว / สรุปเนื้อหา

PK น่าจะเป็นหนังอินเดียเรื่องแรกๆ ที่พาเรามาในวงการ Bollywood และยังติดตามหนังอินเดียมาจนถึงทึกวันนี้ ส่วนหนึ่งเพราะ PK มันลบภาพหนังอินเดียในแบบที่เราเชื่อว่ามันเป็นมาโดยตลอด โดยที่ไม่รู้ว่าหนังอินเดียหลายๆ เรื่องพัฒนาตามโลกมาแล้ว หรือบางทีอาจจะสูงกว่ามาตรฐานหนังทั่วๆ ไปด้วยซ้ำ ซึ่ง PK ก็เป็นหนึ่งในนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะด้วยบทที่ผ่านการคิดมาอย่างดี และลงมาขยี้ในเรื่องความเชื่อและศาสนาแบบเต็มตัว ในแบบที่ยังไม่เคยเห็นชาติไหนทำมาก่อน และยิ่งเป็นบริบทอย่างอินเดียที่มีความเชื่อที่หลากหลายมากมายกันเหลืิอเกิน ก็ยิ่งทำให้ประเด็นในหนังเข้มข้นขึ้นมากตามฉากหลังที่หนังถ่ายทำ (ซึ่งคิดว่าถ้าทำเวอร์ชั่นไทยก็เดือดไม่แพ้กัน)

อันดับแรกเลยต้องชื่นชมผู้กำกับอย่าง Rajkumar Hirani ที่ไม่ว่าจะจับงานไหนมาก็ดีไปหมด เพราะหลังดู PK จบเราก็ถึงกับกลับไปดูผลงานเก่าของเขาอย่าง 3 Idiots ที่เป็นหนังแบบเดียวกันเป๊ะกับ PK เพียงแต่ว่าเล่นประเด็นของเรื่องการศึกษาแทน แต่ความเข้มข้นของประเด็นนั้น เรียกได้ว่าทำออกมาได้สนุกไม่แพ้กันเลย เพราะ Rajukumar น่าจะลงไปศึกษา หาแง่มุมที่เอามาเล่าได้เยอะมากๆ จนทำให้หนังของเขา (หรือไม่ก็เป็นธรรมเนียมของหนังอินเดีย) ที่ยาวเกิน 2 โมงกว่ามาโดยตลอด

แต่เวลาของหนังนั้นกลับไม่ใช่อุปสรรคเลย เมื่อเทียบกับข้อมูลประมาณมากที่หนังอยากจะพูดถึงซึ่งก็เรียกได้ว่าทำออกมาได้อย่างพอดิบพอดี และมีจังหวะการดำเนินเรื่องที่สนุก น่าติดตาม พร้อมทั้งยังมีคำถามชวนคิดมาเติมให้สมองทำงานอยู่ตลอดเวลา ในส่วนของฉากเพลงหรือเต้นรำต่างๆ ก็บอกเลยว่าไม่เชยแล้ว เพราะเนื้อเพลงก็เข้ากับเนื้อหาในหนังมาก จังหวะเพลงก็ชวนสนุก ท่าเต้นก็ทันสมัยชวนคึกคักเสียเหลือเกิน จนบอกได้เลยว่าหนังมีความเฉียบไปในทุกทาง และเป็นหนังอินเดียอีกเรื่องที่ควรค่าแก่การรับชมสักครั้งในชีวิต