เรื่องย่อ

แจ็คกี้ โรบินสัน นักเบสบอลระดับตำนานที่เป็นคนทำลายเรื่องการเหยียดสีผิวในหมู่กีฬาเบสบอล เมื่อเขาเข้าไปร่วมทีมกับกลุ่ม Brooklyn Dodgers และที่นั่นเองที่เขาได้พบกับ แบรนช์ ริคกี้ ผู้บริหารของ MLB ที่เดิมทีเซ็นสัญญากับเขาในฐานะผู้เล่นไมเนอร์ลีก แต่เพราะประทับใจในความสามารถและตัวตนของเขา จึงได้ช่วยผลักดันจนแจ็คกี้ได้เป็นนักเบสบอลผิวสีที่โด่งดังในที่สุด

หนังเรื่องนี้เหมาะกับใคร

สำหรับ 42 เป็นหนังชีวประวัตินักกีฬาที่นำเสนอการต่อสู้ของนักเบสบอลผิวสีคนหนึ่งที่ต้องการพิสูจน์ฝีมือให้คนผิวขาวรับรู้ว่าความสามารถที่แท้จริงไม่ใช่รูปลักษณ์สีผิว แต่อยู่ที่ฝีมือมันสมอง หนังจึงไม่ได้พูดถึงพูดถึงกีฬาเพียงอย่างเดียว แต่เล่าเรื่องในเชิงว่านี่คือการต่อสู้เพื่ออิสรภาพของผิวสีที่ไม่ได้โดดกดขี่ข่มเหงแบ่งชนชั้น หนังเหมือนกับการที่คนดูลุ้นเอาไว้ใจช่วยตัวละคร Jackie Robinson ในการเอาชนะใจผู้ชมในสนาม เป็นหนังที่เอนเตอร์เทนคนดู หนังแนวนี้มาในรูปแบบที่ดูง่ายไม่ซับซ้อน ถ้าเป็นคนชอบหนังที่สร้างจากหนังจริงก็ชอบการเล่าเรื่องของหนังแน่นอน

รีวิว / สรุปเนื้อหา

บอกเลยว่านี่คือหนังคุณภาพมากๆที่ Chadwick Boseman ฝากฝีมือทางการแสดงเอาไว้ นี่น่าจะเป็นผลงานงานแสดงเรื่องที่ 3 ของเขา จากนักแสดงโนเนมฝันอยากจะเป็นคนเขียนบทละครเวทีเข้ามาสู่งานแสดงแบบไม่ทันตั้งตัว หนังที่ว่าด้วยเรื่องราวของการต่อสู้นักกีฬามากความสามารถคนหนึ่งที่ได้รับโอกาสให้มาลงเล่นลีกเบสบอลอาชีพ เพราะเขาคือ Jackie Robinson นักเบสบอลที่ลงเล่นในลีกนิกโกร ในยุคสมัยที่อเมริกาแบ่งชนชนแบงสีผิว เขาคือนักกีฬาระดับท็อป แต่ปัญหาคือสังคมอเมริกาคนผิวขาวเหยียดคนผิวสี ประดุจราวกับเป็นฆาตกร คนผิวดำถูกกดขี่และจำกัดสิทธิ์สารพัด แค่เรื่องห้องน้ำก็ยังโดนเลย หนังไม่ได้พูดแค่เรื่องชีวประวัติของตัวละคร แต่ยังพูดถึงการต่อสู้ที่มาด้วยมันสมอง ความสามารถทางด้านกีฬาที่ Jackie เปรียบเสมือนตัวแทนคนผิวสี ที่อยากใช้กีฬาเป็นใบเบิกทางไปสู่สังคมที่ดี เปิดโอกาสให้คนผิวสี ได้มีความคิดได้มีมุมมองได้มีฝันเป็นนักกีฬา เขาดูแข็งกร้าว แต่เนื้อในแค่แสดงออกมาความเป็นเลือดนักสู้ออกมามากกว่า

สังคมอเมริกันชนมันตัดสินคนที่เปลือกนอกวันยังค่ำ Jackie โดนมันทุกอย่าง ไปไหนมาไหนก็โดนดูถูกเพียงเพราะสีผิว แต่สิ่งที่ Jackie มีคือขีดความสามรถความอดทน มันไม่ง่ายเลยที่โดนด่าทุกสนาม ก่อกวนสมาธิทุกรูปแบบจากคู่แข่งฝั่งตรงข้าม, ไหนจะเจอตำรวจบางทีมาจับเพราะห้ามไม่ให้คนผิวดำลงสนาม คือรู้สึกว่าหนังเล่าเรื่องได้ตรงไปตรงมา ไม่ออกนอกลู่นอกทาง แล้วจากนั้นก็เพียรพยายามชูประเด็นที่เป็นจุดเปลี่ยนพา Jackie กลายเป็นคีย์แมนคนสำคัญ พาทีมประสบความสำเร็จ สิ่งที่หนังแสดงออกมาคือ Jackie ไม่ได้สู้แค่ตัวเขาเอง แต่เขายังสู้เพื่อคนผิวสีไม่ได้ต่ำต้อยแต่มีคุณค่าที่ไม่แพ้คนผิวขาว และมันคือจุดเปลี่ยนสำคัญที่นำพาให้หลายทีมเบสบอล มองนักกีฬาผิวสีในเวลาต่อมา หนังเลือกจะเล่าในมุมมองที่ดาร์คปนสว่างเพื่อให้เห็นว่าท้ายที่สุดแล้วสังคมคำดูถูกจะหมดไป ถ้าหากผลงานความทุ่มเทมันเป็นเครื่องตรอกหน้าผู้คนที่เหยียดหยามเขานั้นเอง หนังเลือกโฟกัสไปที Jackie มากกว่าจะพูดถึงเกมกีฬาผลการแข่งขันมันเลยน่าดูน่าติดตามม ดูแล้วเข้าอกเข้าใจคนผิวสีไปเต็มๆ

ผลงานเรื่องนี้ที่ Chadwick Boseman ถ่ายทอดเอาไว้เมื่อ 9 ปีที่แล้วมันค่อนข้างจะเล่าเรื่องได้ทรงพลังมากๆ การแสดงของเขาเปรียบเสมือนเป็นตัวแทนการต่อสู้ของคนผิวสีอย่างแท้จริงแบบที่เขาสวมบทเป็น Jackie ยิ่งดูยิ่งรู้สึกชอบ แต่อีกด้านหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะที่ การต่อสู้ในเชิงกีฬาจะได้รับการยอมรับแบบนี้ เพราะจะว่าไปถ้าหากเรายึดมั่นในสิ่งที่เรารักยึดมั่นจรรยาบรรณอาชีพ มันก็จะพาเราไปอยู่ในสังคมที่ดีมีคุณภาพ การนักกีฬาผิวสีก็มีคุณภาพ หาใช่รูปลักษณ์ภายนอก ถ้าคุณได้เห็นเขาแสดงเป็น Jackie Robinson จะรู้เลยว่ารัศมีของ Chad เด่นชัดมาก และบทนี้เองก็ส่งให้เขาได้รับเลือกให้ร่วมงานกับ MCU ในเวลาต่อมา Harrison Ford กับบทบาทที่ชักนำและเลือกที่จะทลายกำแพงเซ็นสัญญานักกีฬาผิวสีมาสู่วงการเบสบอล และเขายังเปรียบเสมือนพ่อพระของ Jackie ในการแนะนำสั่งสอนเตือนสติทำให้เห็นถึงความแข็งแกร่งทั้งทางกายและจิตใจ